Gas er uit, warmte er in

In het kader van het klimaatbeleid en CO2 vermindering subsidieert de gemeente Amsterdam het energiezuinig maken van sociale woningen. De subsidie wordt verstrekt op basis van het energie label waarover ik eerder kritisch schreef.
Uit recent onderzoek van de Amsterdamse rekenkamer naar de effectiviteit en doelmatigheid van deze regeling blijkt dat de belofte verre van gehaald wordt. Ik wil niet weer komen met grieven over de labels maar schets wel de context en doe daarna twee voorstellen.
Context
Volgens het onderzoek wordt, in plaats van 5,1 kiloton CO2-, (die volgde uit berekeningen op basis van labels) waarschijnlijk 1,65 kiloton verminderd. Dat is slechts 30%! De gemeente heeft hiervoor tot eind 2013 ongeveer ? 33,5 miljoen subsidie aan de corporaties verstrekt. Per vermeden ton CO2 kost dit de gemeente circa ? 1.000 aan subsidie, waarmee de regeling bijzonder kostbaar is.
De rekenkamer adviseert de gemeente daarom ook de regeling ?te heroverwegen?. Een diplomatieke manier om te zeggen: stop ermee! Ik ben het hier van harte mee eens! Voor dat geld kun je betere dingen verzinnen!
Voorstel een
Mijn eerste voorstel gaat over een incentive. Als een gemeente subsidie wil verstrekken is dat effectiever op basis van een echt resultaat in plaats van een berekening (vooraf of achteraf). Wat mij betreft dient de gemeente een bijdrage te leveren die afhankelijk is van de verlaging van de maandelijkse nota en niet op basis van het label. Geen misleidende berekeningen of optimistische uitgangspunten, zoals het geval is bij de labels, maar harde feiten achteraf bepalen dan de hoogte van de bijdrage. Woningbouwverenigingen kunnen dat in de contracten van adviseurs en aannemers vastleggen. Doel niet gehaald? Dan korting!
Nou hoor ik u zeggen dat dit lastig is omdat het gedrag van mensen invloed heeft op de hoogte het energiegebruik. Dat klopt. Het genoemde rapport noemt dit ook als faalreden. Ik begrijp dat wel maar het wordt gebruikt als excuus en niet als verklaring dat het systeem niet deugt. Als gedrag geen onderdeel van het plan kan zijn dan moet de subsidie op deze manier echt afgeschaft worden. Het doel was immers CO2 vermindering en niet geld uitgeven.
Voorstel twee
Mijn tweede voorstel gaat over de gasaansluiting. Uit onderzoek blijkt dat de meeste energie in huizen door de CV/combiketel wordt gebruikt waar gas wordt verbrand. (zie het diagram, waaruit blijkt dat de combiketel circa 40 maal meer energie verbruikt dan bijvoorbeeld de koelkast). Stel dat die gasgestookte installaties uit de woning wordt gehaald en wordt vervangen door een duurzaam systeem: dat moet affectief zijn.
Het betere systeem – als het gaat over CO2 uitstoot – is stadswarmte. De stad Kopenhagen heeft dat bewezen. Daar is 95% van de gebouwen aangesloten op stadswarmte en de CO2 uitstoot per bewoner is daar 60% lager dan in Amsterdam.
Het probleem met stadswarmte is meerledig:

  • Het is veel gedoe om dit te regelen tussen huiseigenaar, bewoner en energieleverancier.
  • Bewoners krijgen de aannemer over de vloer en u weet hoe het is als men in je huis komt klussen: ergernis en rotzooi!
  • Mensen schieten er qua geld niets mee op want in Nederland geld het ?niet meer dan anders principe?. Dat is geen prikkel om mee te doen want als ik niet minder ga betalen waarom zou ik?

De gemeente Amsterdam heeft nog circa 40 miljoen beschikbaar voor deze regeling en mijn voorstel is daarom dit geld te gebruiken als incentive. Als prikkel voor de bewoner / huurder om mee te doen. Als de gemeente elke huishouden ??1000 euro vergoeding geeft voor de overlast en het gedoe dan weet ik zeker dat de regeling vele malen effectiever is dan de bestaande op basis van labels. Dan maakt de gemeente mensen in 40.000 woningen blij en vermindert zijn voor die woningen wellicht 60% CO2. Mijn gevoel zegt dat dit effectief moet zijn! Wie rekent het uit?

Geef een reactie
Misschien ook interessant