Warmte naar het Centrum

Amsterdam werkt aan het verduurzamen van de stad door onder andere de restwarmte van de elektriciteitscentrales in te zetten voor de verwarming van woningen. Dit wordt voornamelijk aangelegd naar nieuwbouwprojecten zoals IJburg en de vernieuwing van Amsterdam West. Dit lijkt niet logisch, zeker nu we klimaatneutraal gaan bouwen. Het is slimmer de restwarmte in te zetten voor de “vergroening” van de binnenstad en de negentiende-eeuwse wijken.
Nieuwe woningen worden energetisch beter en energiezuiniger, en de warmtebehoefte (thermische energie) van nieuwe woningen neemt jaarlijks af. Door deze afname staat het verdienmodel van een warmtenet onder druk. Om dit te ondervangen is (o.a.) in de wettelijke regeling van het bouwbesluit een ?ontsnapping? ingebouwd. In de EPC worden veel punten toegekend aan stadswarmte en vaak gaat dat ten koste van de isolatie van de woning. Een stadswarmtewoning is daarmee kwalitatief slechter dan de gaswoning.
Als we klimaatneutraal gaan bouwen ? in Amsterdam vanaf 2015 – moet ook de nodige warmte van de woningen op locatie worden opgewekt. Over een paar jaar is de energiebalans van een nieuwe wijk, volgens deze regel, dus in evenwicht. De wijk produceert dan haar eigen thermische energie. Is het dan logisch een warmtenet voor restwarmte aan te leggen? De wijk neemt namelijk niets af.
Oude woningen zijn energetische rampen maar een goudmijn voor een leverancier van restwarmte. Toen ik nog in de Pijp woonde verbruikte ik in een kleinere woning twee keer zo veel gas als in mijn nieuwe woning (opgeleverd in 2007) in Nieuw West. En die is drie maal groter. Als je warmte wilt verkopen moet je in de Pijp zijn en niet in IJburg! Jammer dat er geen regels in het bouwbesluit staan voor het energetisch opwaarderen van bestaande gebouwen bij renovatie. Als er ergens een verandering nodig is, is het in de circa 300.000 oude woningen van de grachtengordel, de negentiende en twintigste-eeuwse wijken.
In Parijs en Parma heeft men het begrepen. Daar worden, in de oude stad, warmtenetten aangelegd. In Kopenhagen is vrijwel de gehele stad aangesloten op restwarmte. Voor Amsterdam maak ik mijzelf geen illusies. Het aanleggen van nieuwe systemen zal in Amsterdam geen eenvoudige klus zijn. Want de straten en grachten liggen vol met leidingen en buizen, de woningen moeten aangepast worden en eigenaren moeten er maar zin in hebben. Zeker als de kosten van een warmte aansluiting -zoals nu – hoger zijn dan de kosten voor een gasaansluiting.
We weten dat de transitie naar een duurzame stad geen gemakkelijke klus is. Maar het aanleggen van dure nieuwe energiesystemen naar de verkeerde wijken brengt ons niet dichter bij het doel. DUS, op naar de Grachtengordel en de Pijp met warmtenetten en restwarmte!