De meeste Nederlandse gebouwen en een groot deel van de elektrische centrales zijn, zoals ik eerder schreef, afhankelijk van aardgas. Nu de gas-voorraden half verstookt zijn rijst de vraag hoe we onze gebouwen in de toekomst verwarmen. In het NRC van zaterdag 26 mei stond een artikel onder de titel ?Rusland is de winnaar in strijd om gas met Europa?. Het behandelt de aanleg van de Nabuco gaspijplijn uit midden Azi? en concurrentie met Rusland. In het artikel staan twee opmerkelijke zaken die ik wil behandelen maar ik schets eerst de context.
Onze wereld vindt het normaal dat vrijwel alles van ver komt. Over de wereldzee?n en door de lucht worden onze spullen en ons eten aangevoerd. Maar ook onze energie. Kolen en olie komen uit Afrika, Azi? of zuid Amerika. Maar ons aardgas komt, voor het grootste deel, van dichtbij: uit het noorden van ons land en uit de bodem onder de Noordzee. Toch weten we al decennia dat het Nederlandse gas, dat in de jaren vijftig van de vorige eeuw, als een bijna eindeloze bron van energie werd aangeprezen, eindig is. Over circa een halve eeuw is het gas op en in de tussentijd wordt winnen moeilijker, zullen de prijzen stijgen. Zeker als de afhankelijkheid van bijvoorbeeld Rusland groter wordt. Energiebedrijven schakelen al over op (goedkopere) kolencentrales maar voor gebouwen gaat dat, uit gezondheids-en leefbaarheidsoverwegingen niet gebeuren. Stelt u zich maar eens voor wat het voor een stad als Amsterdam zou betekenen, als we weer kolen gaan stoken.
Opmerkelijk
Wat opvalt, is de mismatch tussen wat Europa wil en wat Europese bedrijven doen. De Europese Commissie wilde de Nabuco gaspijplijn helemaal naar Azerbajdzjan, om in de toekomst, voor de levering van gas niet alleen afhankelijk te zijn van Rusland. Maar na een tiental jaren plannen maken en onderhandelen zien bedrijven als BP en RWE geen brood in de dure pijpleiding. Deze mismatch zien we vaker de afgelopen decennia, zeker in relatie tot klimaatverandering, milieu en energie. Politici doen ons geloven dat zij over een wereld gaan die wij aan de markt hebben overgelaten. De markt gaat over onze energie en niet de politiek! U gaat in de toekomst gas kopen uit Rusland en zij bepalen de prijs. Of we dat nou leuk en veilig vinden of niet. Hadden we Slochteren maar niet zo snel op moeten stoken!
Opmerkelijk
We weten dat al onze gebouwen aan het infuus liggen van de Nederlandse aardgasvelden. Dat vinden we logisch. We weten dat onze energie, voor het grootste deel uit andere werelddelen komt. Dat vinden we logisch. Het lijkt dus ook logisch een pijp aan te leggen naar Azi?. Stelt u zich eens voor, dat u in Amsterdam in het ziekenhuis ligt. Het infuus dat u in leven houdt, hangt naast uw bed. Dat is logisch en geruststellend. Maar stel, dat het infuus in Rotterdam hangt of in Utrecht. Geeft dat een geruststellend gevoel?
Kijkend naar de kaart van Europa en Azi? zie ik een duizenden kilometers lange slang die onze gebouwen straks warm moet houden en onze economie draaiend. Nabuco gaat niet door maar het idee is eigenlijk belachelijk zorgwekkend. Het zou ons moeten waarschuwen en het zou ons ertoe moeten bewegen geen lange pijpen te bouwen maar betere gebouwen te maken die niet afhankelijk zijn van Rusland of Azarbajdzjan of alle problemen onderweg. Het credo zou moeten zijn? Niet aan het infuus maar er van af!?