Labels, labels, labels

Deze week was ik te gast bij het RTLZ televisieprogramma Watt Nu? Dat was leuk en spannend en ik ben zeer benieuwd naar het resultaat dat op 17 maart wordt uitgezonden. Het onderwerp van gesprek was de labeling van woningen en de vraag die voorlag was, of energie-labels zinvol zijn of niet.
Ik heb mij eerder kritisch uitgelaten over labels voor gebouwen, met als conclusie dat ik ze onzinnig vind. Maar ja, ik kan zo veel vinden en was natuurlijk benieuwd naar de mening van mij opponent, mevrouw Vera Dalm, directeur van Milieu Centraal. Op weg naar huis, na de opnames, gingen mijn gedachten voort. Ik deel ze graag met u.
Wat mij betreft gaat het om het doel dat je met labels voor ogen hebt. Ten aanzien van de labeling ben ik het geheel met Vera Dalm eens dat deze zullen helpen in de bewustwording van consumenten. Maar als je doel is de energietransitie van fossiele energie naar duurzaam op gang te brengen blijf ik bij mijn standpunt dat het een onzinnig instrument is. Ik geef u graag mijn argumenten:
1. De handleiding die ingenieurs gebruiken voor het bepalen van een label is circa 400 pagina’s dik. Als iets zo ingewikkeld is, durf ik te wedden dat het niet werkt en dat de consument het niet zal begrijpen.
2. De labels zijn verplicht, maar omdat er niet wordt gehandhaafd, wordt het leveren van een label bij woningtransacties massaal ontdoken. Dit versterkt het beeld van een machteloze en suffe overheid. En omdat we minder overheid willen moet je geen systeem verzinnen waarvoor m??r ambtenaren nodig zijn.
3. De labels zeggen niets over het feitelijke energiegebruik en de rekening die u moet betalen. Tja, en ik ben van mening dat, omdat we in een kapitalistisch systeem leven, we meer ge?nteresseerd zijn in poen dan in (abstracte) labels. We begrijpen de grootheid poen beter dan de grootheid G tot en met A.
4. De gegevens over het energiegebruik van alle gebouwen in Nederland zijn al lang, en over de laatste jaren, bekend. Die gegevens hebben de energiedistributeurs zoals Alliander in bezit. Waarom dan een ingewikkeld systeem van labeling opzetten? Ik stel voor dat Alliander jaarlijks al deze gegevens publiceert en openbaar maakt. U kunt daarmee dan uw voordeel doen.
5. Onderdeel van het label is het zogenaamde “maatwerk advies” waarin staat beschreven wat u aan uw huis kunt doen om een beter label te krijgen. Dat lijkt waar voor je geld maar dat is het niet. Hoe gebouwen ge?soleerd en energiezuinig worden is al lang bekend en bijvoorbeeld door de BAM uitgezocht voor alle types woningen in Nederland. Ook die informatie is dus ruimschoots voorhanden. Het knippen en plakken in het maatwerk advies helpt alleen de adviseur aan een hogere declaratie maar heeft geen invloed op uw energierekening. Onzin dus!
Ter afsluiting. Ik ben, laat daar geen misverstand over bestaan, een groot voorstander van het verduurzamen van alle Nederlandse gebouwen. Labels dragen bij aan het bewust worden maar helpen niet om die verduurzaming grootschalig op gang te brengen. Als dat wel zo was, zou, na vijf jaar labelen, de bouwwereld niet op zijn gat liggen maar massaal aan het isoleren zijn.
Graag verzoek ik u te reageren op mijn stellingen. Bent u het eens of bent u het volstrekt oneens? En welke argumenten horen daarbij? Ik ben benieuwd naar uw reactie.
Deze blog is ook geplaatst op Duurzaamvastgoed