Duurzame transitie aanjagen

In februari was ik met studenten van de UvA in Singapore op zoek naar de manier waarop deze stadsstaat om gaat met de duurzame transitie. Studenten onderzochten aspecten als transport, de groene stad, watermanagement en volkshuisvesting. Ten aanzien van de transitie naar duurzame woongebouwen bleek Singapore een geweldig systeem te hebben. Graag deel ik deze ervaring met u.
Sinds de onafhankelijkheid van dit land in 1959 kent het een stevig door de overheid gestuurd “Public Housing” programma dat er voor heeft gezorgd dat vrijwel alle Singaporezen in prima huizen en appartementen wonen. Ik was onder de indruk.
Het systeem doet denken aan het twintigste eeuwse Nederlandse systeem van sociale huurwoningen. Een overheidsorganisatie, HDB (Housing & Development Board) is verantwoordelijk voor de bouw van de woningen. Er werken bij deze dienst ongeveer 5000 mensen en ze waren verantwoordelijk voor de realisatie van bijna ??n miljoen woningen. Het verschil is alleen dat het in Singapore koopwoningen betreft.
Maar daarmee is de bemoeienis van de overheid niet afgelopen. Na de realisatie valt ook het onderhoud, de renovatie en de eventuele sloop / nieuwbouw onder de verantwoordelijkheid van deze organisatie. De overheid heeft begrepen dat, voor de huisvesting van haar bevolking, er vaak geld toegelegd moet worden. Ook hier is de vergelijking met de Nederlandse situatie uit de vorige eeuw duidelijk.
Maar, in tegenstelling tot het huidige Nederlandse systeem, waar de woningbouwverenigingen zwaar worden belast met bezuinigingen, investeert de Singaporese overheid blijvend in de huisvesting van haar volk. De regering heeft begrepen dat duurzame renovatie en de kwaliteitsverbetering door sloop / nieuwbouw gepaard moet gaan met een financi?le bijdrage door de staat.
Op een vraag over de verduurzaming van het woningbestand had de vertegenwoordiger van de HDB een simpel antwoord. Zij hebben een uitgebreid plan voor de verduurzaming van het hele woningbestand in de komende vijftig jaar en de regie ligt bij de HDB.
In Nederland kletsen we al een decennium lang over de vraag wie er verantwoordelijk is voor het energetisch verbeteren van de woningvoorraad. We noemen het de ?split incentive?. Wie draait er op voor de kosten?: de eigenaar, de woningbouwvereniging, de bewoners, de projectontwikkelaar of de overheid? En we komen er met dat geklets niet uit. Nu de Nederlandse staat daarnaast heeft besloten een paar miljard euro weg te halen bij de woningbouwverenigingen zal de keihard noodzakelijke start van de verduurzaming van de woningen nog lang op zich laten wachten.
In Singapore begrijpt men het beter. De verduurzaming kost geld en kan niet alleen door de bewoners worden betaald. Het onrendabele deel neemt de overheid voor haar rekening. Het lijkt daarmee op het Nederlandse systeem van de vorige eeuw. Het systeem dat wij met liberaal denken hebben verlaten. Ik zie alleen maar kleine pilot projectjes in Nederland waar we overdreven trots op zijn, terwijl we totaal niet toekomen aan de grootschalige verduurzaming van alle gebouwen dat noodzakelijk is ter bescherming van met milieu, het klimaat en die ons ook zal beschermen tegen de snel stijgende energieprijzen.
De duurzame transitie aanjagen? Dat heeft men in Singapore beter begrepen dan in Nederland!
Deze blog is ook geplaatst op DuurzaamVastgoed.
http://www.vastgoedmarkt.nl/nieuws/2013/02/26/corporaties-schrappen-massaal-bouwprojecten
http://nl.wikipedia.org/wiki/Singapore
http://www.hdb.gov.sg/